Τα κέρδη που διατίθενται για τους κοινούς μετόχους είναι τα καθαρά κέρδη μετά τη φορολογία, μείον τυχόν προτιμώμενα μερίσματα. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση αναφέρει καθαρό κέρδος μετά από φόρους 100.000 $ και καταβάλλει επίσης μέρισμα 10.000 $ για τις εκκρεμείς προνομιούχες μετοχές της. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν διαθέσιμα κέρδη 90.000 $ για τους κοινούς μετόχους.
Θεωρητικά, το υπόλοιπο αντιπροσωπεύει το ποσό των κερδών που μια επιχείρηση θα μπορούσε να πληρώσει στους ιδιοκτήτες της κοινής μετοχής της. Ωστόσο, το αναφερόμενο ποσό κερδών μπορεί να είναι υψηλότερο από το ποσό των ταμειακών αποθεμάτων της επιχείρησης, επομένως η εταιρεία ενδέχεται να μην είναι σε θέση να εκδώσει το αναφερόμενο ποσό στους μετόχους.
Το μέτρο είναι πιο σχετικό σε βιομηχανίες που δεν απαιτούν μεγάλες επενδύσεις σε κεφάλαιο κίνησης ή πάγια στοιχεία, όπως ο κλάδος των υπηρεσιών. Αντίθετα, όταν απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις, το υπολογιζόμενο ποσό κερδών που διατίθεται για τους κοινούς μετόχους ενδέχεται να μην είναι καθόλου πληρωτέο, και στην πραγματικότητα η επιχείρηση μπορεί να προσθέτει χρέος για να χρηματοδοτήσει καλύτερα τις ανάγκες του οργανισμού.
Το μέτρο δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν μια επιχείρηση αναπτύσσεται γρήγορα, καθώς η οικονομική οντότητα θα χρειαστεί όλα τα μετρητά της (και πολλά άλλα) για να χρηματοδοτήσει τα αυξημένα ποσά των απαιτήσεων και των αποθεμάτων που συνοδεύουν την ανάπτυξη.
