Οι αναλογίες ισολογισμού συγκρίνουν τα διάφορα στοιχεία γραμμής σε έναν ισολογισμό προκειμένου να συμπεράνουν τη ρευστότητα, την αποτελεσματικότητα και την οικονομική δομή μιας επιχείρησης. Η ακόλουθη λίστα περιλαμβάνει τις πιο κοινές αναλογίες που χρησιμοποιούνται για την ανάλυση του ισολογισμού:
Αναλογίες ρευστότητας
Αναλογία μετρητών. Συγκρίνει τα πιο ρευστά περιουσιακά στοιχεία μιας εταιρείας με τις τρέχουσες υποχρεώσεις της. Είναι η πιο συντηρητική από όλες τις αναλογίες ρευστότητας.
Τρέχουσα αναλογία . Συγκρίνει όλα τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία με όλες τις τρέχουσες υποχρεώσεις για να δει εάν υπάρχουν αρκετά τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία για να πληρώσουν για τις τρέχουσες υποχρεώσεις. Η κύρια αποτυχία του είναι ότι το στοιχείο αποθέματος των τρεχουσών περιουσιακών στοιχείων μπορεί να είναι δύσκολο να πωληθεί.
Γρήγορη αναλογία . Συγκρίνει όλα τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία εκτός από το απόθεμα με τις τρέχουσες υποχρεώσεις για να δει εάν υπάρχουν επαρκή περιουσιακά στοιχεία ικανά να εκκαθαριστούν στο εγγύς μέλλον για να πληρώσουν τις τρέχουσες υποχρεώσεις.
Αναλογίες απόδοσης
Κύκλος εργασιών εισπρακτέων λογαριασμών . Συγκρίνει τις καθαρές πωλήσεις πίστωσης για το έτος με τις μέσες απαιτήσεις προκειμένου να προσδιορίσει πόσο γρήγορα συλλέγονται οι απαιτήσεις.
Κύκλος εργασιών αποθέματος . Συγκρίνει το κόστος των αγαθών που πωλήθηκαν για το έτος με το μέσο απόθεμα προκειμένου να προσδιορίσει πόσο γρήγορα μια επιχείρηση πωλεί το απόθεμά της.
Κύκλος πληρωτέων λογαριασμών . Συγκρίνει τις συνολικές αγορές προμηθευτών με τους μέσους πληρωτέους λογαριασμούς προκειμένου να προσδιοριστεί εάν μια επιχείρηση πληρώνει τους προμηθευτές της πολύ νωρίς ή πολύ αργά.
Δείκτες χρηματοοικονομικής διάρθρωσης
Αναλογία χρέους προς ίδια κεφάλαια . Συγκρίνει το ποσό όλου του χρέους με τα ίδια κεφάλαια. Ένα υψηλό ποσοστό δείχνει ότι η χρηματοοικονομική δομή μιας επιχείρησης μπορεί να περιέχει πάρα πολύ χρέος, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο πτώχευσης.