Το στοχευόμενο κέρδος είναι το αναμενόμενο ποσό κέρδους που οι διαχειριστές μιας επιχείρησης αναμένουν να επιτύχουν έως το τέλος μιας καθορισμένης λογιστικής περιόδου. Το στοχευόμενο κέρδος προέρχεται συνήθως από τη διαδικασία προϋπολογισμού και συγκρίνεται με το πραγματικό αποτέλεσμα στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια αναφερόμενη διακύμανση μεταξύ των πραγματικών και των στόχων των κερδών στόχων, για τις οποίες το λογιστικό προσωπικό μπορεί να παρέχει λεπτομερή εξήγηση. Ωστόσο, οι προϋπολογισμοί είναι φημισμένα ανακριβείς και γίνονται πιο ανακριβείς όσο το επόμενο έτος προϋπολογισμού. Έτσι, μια δευτερεύουσα παραγωγή του στόχου-κέρδους που τείνει να είναι πιο ακριβής προέρχεται από μια κυλιόμενη πρόβλεψη, όπου οι πληροφορίες-στόχοι ενημερώνονται τακτικά, με βάση τις βραχυπρόθεσμες προσδοκίες μιας εταιρείας για τους επόμενους μήνες.Αυτό τείνει να οδηγήσει σε σχετικά μικρές διαφορές μεταξύ του στόχου και του πραγματικού κέρδους.
Ακόμη μια άλλη εναλλακτική είναι η βασισμένη στη φόρμουλα. Αυτή η προσέγγιση, γνωστή ως ανάλυση κόστους-όγκου-κέρδους (ή ανάλυση CVP), βασίζεται στον ακόλουθο υπολογισμό:
Πολλαπλασιάστε τον αναμενόμενο αριθμό μονάδων προς πώληση με το αναμενόμενο περιθώριο συνεισφοράς για να φτάσετε στο συνολικό περιθώριο συνεισφοράς για την περίοδο.
Αφαιρέστε το συνολικό ποσό του αναμενόμενου σταθερού κόστους για την περίοδο.
Το αποτέλεσμα είναι το κέρδος-στόχος.
Πολλά μοντέλα μπορούν να γίνουν χρησιμοποιώντας αυτόν τον απλό υπολογισμό. Για παράδειγμα, μπορεί να τροποποιηθεί για τις ακόλουθες μεταβλητές:
Προσαρμόστε το περιθώριο συνεισφοράς ανά μονάδα και μονάδες που πωλούνται με βάση μια αναμενόμενη προώθηση πωλήσεων.
Αλλάξτε το συνολικό σταθερό κόστος και το περιθώριο συνεισφοράς ανά μονάδα για τις επιπτώσεις της παραγωγής εξωτερικής ανάθεσης.
Αλλάξτε το περιθώριο συνεισφοράς για τις επιπτώσεις της αλλαγής σε ένα σύστημα παραγωγής ακριβώς στο χρόνο.
Η έννοια του στόχου κέρδους είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τον προγραμματισμό ταμειακών ροών (μόλις τροποποιηθεί για να προσεγγίσει τις ταμειακές ροές), καθώς και για το σχεδιασμό μπόνους βάσει αποτελεσμάτων και για την αποκάλυψη αναμενόμενων αποτελεσμάτων σε επενδυτές και δανειστές. Εάν υπάρχει διαρκώς μια μεγάλη δυσμενή διακύμανση μεταξύ του στόχου και του πραγματικού κέρδους, μπορεί να είναι απαραίτητο να εξεταστεί το σύστημα που χρησιμοποιήθηκε για την απόκτηση του κέρδους στόχου και να προκύψει μια πιο συντηρητική μεθοδολογία προϋπολογισμού. Η χειρότερη κατάσταση είναι όταν τα υπερβολικά αισιόδοξα στοχευόμενα κέρδη διατίθενται συνεχώς στην επενδυτική κοινότητα, η οποία τελικά χάνει την πίστη της στην ικανότητα της διοίκησης να ανταποκρίνεται στις δικές της προβλέψεις.
