Ο σκοπός της απόσβεσης είναι να αντιστοιχίσει την αναγνώριση δαπανών για ένα περιουσιακό στοιχείο με τα έσοδα που δημιουργούνται από αυτό το περιουσιακό στοιχείο. Αυτό ονομάζεται αρχή αντιστοίχισης, όπου τα έσοδα και τα έξοδα εμφανίζονται και τα δύο στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων στην ίδια περίοδο αναφοράς, δίνοντας έτσι την καλύτερη εικόνα για το πόσο καλά έχει αποδώσει μια εταιρεία σε μια δεδομένη περίοδο αναφοράς.
Το πρόβλημα με αυτήν την έννοια που ταιριάζει είναι ότι υπάρχει μόνο μια χαλαρή σύνδεση μεταξύ της δημιουργίας εσόδων και ενός συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου. Σύμφωνα με τα κριτήρια της ανάλυσης περιορισμών, όλα τα περιουσιακά στοιχεία μιας εταιρείας πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ένα ενιαίο σύστημα που αποφέρει κέρδος. Επομένως, δεν υπάρχει τρόπος να συνδέσετε ένα συγκεκριμένο πάγιο με συγκεκριμένα έσοδα.
Για να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα σύνδεσης, υποθέτουμε ένα σταθερό ποσοστό απόσβεσης κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής κάθε περιουσιακού στοιχείου, έτσι ώστε να προσεγγίσουμε τη σχέση μεταξύ της αναγνώρισης εσόδων και εξόδων με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η προσέγγιση απειλεί την αξιοπιστία μας ακόμη περισσότερο όταν μια εταιρεία χρησιμοποιεί ταχεία απόσβεση, καθώς ο κύριος λόγος για τη χρήση της είναι η αναβολή της πληρωμής φόρων (και όχι η καλύτερη αντιστοίχιση εσόδων και εξόδων). Επίσης, η αρχή αντιστοίχισης δεν λειτουργεί στις περιπτώσεις όπου αναγνωρίζεται το κόστος απόσβεσης αλλά δεν υπάρχουν πωλήσεις, όπως συμβαίνει σε εποχιακές καταστάσεις πωλήσεων.
Ο τύπος απόσβεσης που συνδέει στενότερα τη δημιουργία εσόδων με τη χρήση περιουσιακών στοιχείων είναι η μέθοδος εξάντλησης, η οποία χρεώνει τους φυσικούς πόρους στα έξοδα καθώς εξάγονται. Ωστόσο, αυτή η επιλογή δεν είναι διαθέσιμη για τους περισσότερους τύπους παγίων περιουσιακών στοιχείων.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρήσουμε την απόσβεση ως προσέγγιση της μείωσης της εύλογης αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου, καθώς η εύλογη αξία μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου και σχετίζεται με την προσφορά και τη ζήτηση, παρά τη χρήση.
Εάν δεν χρησιμοποιούσαμε καθόλου αποσβέσεις, τότε θα αναγκαζόμασταν να χρεώσουμε όλα τα περιουσιακά στοιχεία στα έξοδα μόλις τα αγοράσουμε. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες κατά τους μήνες που πραγματοποιείται αυτή η συναλλαγή, ακολουθούμενη από ασυνήθιστα υψηλή κερδοφορία στις περιόδους που αναγνωρίζεται το αντίστοιχο ποσό εσόδων, χωρίς αντισταθμιστικό κόστος. Έτσι, μια εταιρεία που δεν χρησιμοποιεί αποσβέσεις θα έχει προπληρωμένα έξοδα και θα βιώσει εξαιρετικά μεταβλητά οικονομικά αποτελέσματα.
Η τυπική εγγραφή στο ημερολόγιο για την καταγραφή της απόσβεσης είναι μια δαπάνη χρέωσης προς απόσβεση (που εμφανίζεται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων) και μια πίστωση για τη συσσωρευμένη απόσβεση (η οποία εμφανίζεται ως αντισταθμιστικός λογαριασμός στον ισολογισμό).
