Το μοντέλο επανεκτίμησης δίνει σε μια επιχείρηση τη δυνατότητα να μεταφέρει ένα πάγιο περιουσιακό στοιχείο στο αναπροσαρμοσμένο ποσό. Μετά την επανεκτίμηση, το ποσό που μεταφέρεται στα βιβλία είναι η εύλογη αξία του περιουσιακού στοιχείου, μείον τις επακόλουθες συσσωρευμένες αποσβέσεις και τις σωρευμένες ζημίες απομείωσης. Στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης, πρέπει να συνεχίσει να επανεκτιμά τα πάγια περιουσιακά στοιχεία σε αρκετά τακτά χρονικά διαστήματα για να διασφαλιστεί ότι η λογιστική αξία δεν διαφέρει ουσιαστικά από την εύλογη αξία σε οποιαδήποτε περίοδο. Αυτή η επιλογή είναι διαθέσιμη μόνο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς (ΔΠΧΠ).
Οι εύλογες αξίες ορισμένων παγίων στοιχείων ενδέχεται να είναι αρκετά ασταθείς, απαιτώντας αναπροσαρμογές τόσο συχνά όσο μία φορά το χρόνο. Στις περισσότερες άλλες περιπτώσεις, το ΔΠΧΠ θεωρεί αποδεκτές τις ανατιμήσεις κάθε τρία έως πέντε χρόνια. Όταν ένα πάγιο περιουσιακό στοιχείο επανεκτιμάται, υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης τυχόν αποσβέσεων που έχουν συσσωρευτεί από την τελευταία επανεκτίμηση. Οι επιλογές είναι:
Αναγκάστε τη λογιστική αξία του περιουσιακού στοιχείου να ισούται με το πρόσφατα επανεκτιμημένο ποσό επαναδιατυπώνοντας αναλογικά το ποσό των συσσωρευμένων αποσβέσεων. ή
Εξαλείψτε τη συσσωρευμένη απόσβεση έναντι της ακαθάριστης λογιστικής αξίας του πρόσφατα επανεκτιμημένου περιουσιακού στοιχείου. Αυτή η μέθοδος είναι η απλούστερη από τις δύο εναλλακτικές.
Χρησιμοποιήστε μια αξιολόγηση βάσει αγοράς από έναν εξειδικευμένο ειδικό αποτίμησης για να προσδιορίσετε την εύλογη αξία ενός παγίου περιουσιακού στοιχείου. Εάν ένα περιουσιακό στοιχείο είναι τόσο εξειδικευμένου χαρακτήρα ώστε να μην μπορεί να αποκτηθεί εύλογη αξία με βάση την αγορά, χρησιμοποιήστε μια εναλλακτική μέθοδο για να φτάσετε σε μια εκτιμώμενη εύλογη αξία. Παραδείγματα τέτοιων μεθόδων είναι η χρήση προεξοφλημένων μελλοντικών ταμειακών ροών ή μια εκτίμηση του κόστους αντικατάστασης ενός περιουσιακού στοιχείου.
Εάν η εκλογή γίνει για να χρησιμοποιηθεί το μοντέλο επανεκτίμησης και μια αναπροσαρμογή έχει ως αποτέλεσμα αύξηση της λογιστικής αξίας ενός παγίου περιουσιακού στοιχείου, αναγνωρίστε την αύξηση των λοιπών συνολικών εσόδων και συσσωρεύστε τα στα ίδια κεφάλαια σε έναν λογαριασμό με τίτλο «πλεόνασμα επανεκτίμησης». Ωστόσο, εάν η αύξηση αντιστρέφει μια μείωση αναπροσαρμογής για το ίδιο περιουσιακό στοιχείο που είχε προηγουμένως αναγνωριστεί στα αποτελέσματα, αναγνωρίστε το κέρδος αναπροσαρμογής στο κέρδος ή τη ζημία στο βαθμό της προηγούμενης ζημίας (διαγράφοντας έτσι τη ζημία).
Εάν μια αναπροσαρμογή έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της λογιστικής αξίας ενός παγίου περιουσιακού στοιχείου, αναγνωρίστε τη μείωση των αποτελεσμάτων. Ωστόσο, εάν υπάρχει πιστωτικό υπόλοιπο στο πλεόνασμα αναπροσαρμογής για αυτό το περιουσιακό στοιχείο, αναγνωρίστε τη μείωση των λοιπών συνολικών εσόδων για να αντισταθμίσετε το πιστωτικό υπόλοιπο. Η μείωση που αναγνωρίζεται στα λοιπά συνολικά έσοδα μειώνει το ποσό τυχόν πλεονάσματος αναπροσαρμογής που έχει ήδη καταγραφεί στα ίδια κεφάλαια.
Εάν ένα πάγιο περιουσιακό στοιχείο δεν αναγνωριστεί, μεταφέρετε οποιοδήποτε σχετικό πλεόνασμα επανεκτίμησης στα κέρδη εις νέον. Το ποσό αυτού του πλεονάσματος που μεταφέρεται στα κέρδη εις νέον είναι η διαφορά μεταξύ της απόσβεσης με βάση το αρχικό κόστος του περιουσιακού στοιχείου και της απόσβεσης με βάση την αναπροσαρμοσμένη λογιστική αξία του περιουσιακού στοιχείου.
