Ο βασικός υπολογισμός των φόρων εισοδήματος είναι η αναγνώριση φορολογικών υποχρεώσεων για τους εκτιμώμενους πληρωτέους φόρους εισοδήματος και ο καθορισμός του φορολογικού κόστους για την τρέχουσα περίοδο. Πριν εξετάσουμε περαιτέρω το θέμα των φόρων εισοδήματος, πρέπει να διευκρινίσουμε διάφορες έννοιες που είναι απαραίτητες για την κατανόηση της σχετικής λογιστικής φόρου εισοδήματος. Οι έννοιες είναι:
Προσωρινές διαφορές . Μια εταιρεία μπορεί να καταγράψει ένα περιουσιακό στοιχείο ή υποχρέωση σε μία τιμή για σκοπούς χρηματοοικονομικής πληροφόρησης, διατηρώντας παράλληλα ξεχωριστό αρχείο διαφορετικής αξίας για φορολογικούς σκοπούς. Η διαφορά προκαλείται από τις πολιτικές φορολογικής αναγνώρισης των φορολογικών αρχών, οι οποίες ενδέχεται να απαιτούν την αναβολή ή την επιτάχυνση ορισμένων στοιχείων για σκοπούς αναφοράς φορολογίας. Αυτές οι διαφορές είναι προσωρινές, καθώς τα περιουσιακά στοιχεία θα ανακτηθούν τελικά και οι υποχρεώσεις θα διευθετηθούν, οπότε οι διαφορές θα τερματιστούν. Μια διαφορά που οδηγεί σε φορολογητέο ποσό σε μεταγενέστερη περίοδο ονομάζεται φορολογητέα προσωρινή διαφορά, ενώ μια διαφορά που οδηγεί σε εκπεστέο ποσό σε μεταγενέστερη περίοδο ονομάζεται εκπεστέα προσωρινή διαφορά. Παραδείγματα προσωρινών διαφορών είναι:
Έσοδα ή κέρδη που φορολογούνται πριν ή μετά την αναγνώρισή τους στις οικονομικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, η πρόβλεψη για επισφαλείς λογαριασμούς ενδέχεται να μην εκπίπτει αμέσως από φόρο, αλλά πρέπει να αναβάλλεται έως ότου δηλωθούν συγκεκριμένες απαιτήσεις επισφαλείς απαιτήσεις.
Έξοδα ή ζημίες που εκπίπτουν από τον φόρο είτε πριν είτε μετά την αναγνώρισή τους στις οικονομικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, ορισμένα πάγια περιουσιακά στοιχεία εκπίπτουν από φόρο ταυτόχρονα, αλλά μπορούν να αναγνωριστούν μόνο μέσω μακροπρόθεσμων αποσβέσεων στις οικονομικές καταστάσεις.
Περιουσιακά στοιχεία των οποίων η φορολογική βάση μειώνεται με πιστώσεις φόρου επενδύσεων.
Carrybacks και μεταφορά. Μια εταιρεία μπορεί να διαπιστώσει ότι έχει περισσότερες φορολογικές εκπτώσεις ή εκπτώσεις φόρου (από μια λειτουργική ζημία) από ό, τι μπορεί να χρησιμοποιήσει στην τρέχουσα φορολογική δήλωση. Εάν ναι, έχει τη δυνατότητα να αντισταθμίσει αυτά τα ποσά με το φορολογητέο εισόδημα ή τις φορολογικές υποχρεώσεις (αντίστοιχα) των φορολογικών δηλώσεων σε προηγούμενες περιόδους ή σε μελλοντικές περιόδους. Η μεταφορά αυτών των ποσών στις φορολογικές δηλώσεις προηγούμενων περιόδων είναι πάντα πιο πολύτιμη, καθώς η εταιρεία μπορεί να υποβάλει αίτηση για επιστροφή φόρου ταυτόχρονα. Έτσι, αυτές οι υπερβολικές φορολογικές εκπτώσεις ή εκπτώσεις φόρου μεταφέρονται πρώτα, με τυχόν υπόλοιπα ποσά να προορίζονται για χρήση σε μελλοντικές περιόδους. Το Carryforward λήγει τελικά, εάν δεν χρησιμοποιηθεί εντός ορισμένου αριθμού ετών. Μια εταιρεία θα πρέπει να αναγνωρίσει μια απαίτηση για το ποσό των φόρων που έχουν καταβληθεί τα προηγούμενα έτη και είναι επιστρεπτέα λόγω επιστροφής χρημάτων.Ένα αναβαλλόμενο φορολογικό περιουσιακό στοιχείο μπορεί να πραγματοποιηθεί για μια μεταφορά, αλλά πιθανώς με μια αντισταθμιστική αποζημίωση αποτίμησης που βασίζεται στην πιθανότητα ότι ένα μέρος της λογιστικής μεταφοράς δεν θα πραγματοποιηθεί.
Αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις και περιουσιακά στοιχεία . Όταν υπάρχουν προσωρινές διαφορές, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις και αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τη μεταβολή των πληρωτέων ή επιστρεπτέων φόρων σε μελλοντικές περιόδους.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε πολύπλοκους υπολογισμούς για να φτάσουν στις κατάλληλες πληροφορίες φόρου εισοδήματος για αναγνώριση και αναφορά στις οικονομικές καταστάσεις.
Βασική λογιστική για τους φόρους εισοδήματος
Παρά την πολυπλοκότητα που ενέχει ο φόρος εισοδήματος, η βασική λογιστική στον τομέα αυτό προέρχεται από την ανάγκη αναγνώρισης δύο στοιχείων, τα οποία είναι:
Τρέχουσα χρονιά . Η αναγνώριση φορολογικής υποχρέωσης ή φορολογικού περιουσιακού στοιχείου, με βάση το εκτιμώμενο ποσό των φόρων εισοδήματος που πρέπει να πληρωθούν ή να επιστραφούν για το τρέχον έτος.
Μελλοντικά χρόνια . Η αναγνώριση αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης ή φορολογικού περιουσιακού στοιχείου, με βάση τις εκτιμώμενες επιπτώσεις στα επόμενα έτη μεταφερόμενων και προσωρινών διαφορών.
Με βάση τα προηγούμενα σημεία, η γενική λογιστική για τους φόρους εισοδήματος είναι:
