Χρηματοδότηση

Η διαφορά μεταξύ οριακής κοστολόγησης και κοστολόγησης απορρόφησης

Το οριακό κόστος ισχύει μόνο εκείνο το κόστος για το απόθεμα που προέκυψε κατά την παραγωγή κάθε μεμονωμένης μονάδας, ενώ η κοστολόγηση απορρόφησης εφαρμόζει όλο το κόστος παραγωγής σε όλες τις παραγόμενες μονάδες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τις ακόλουθες διαφορές μεταξύ των δύο μεθόδων:

  • Εφαρμογή κόστους . Μόνο το μεταβλητό κόστος εφαρμόζεται στο απόθεμα με οριακή κοστολόγηση, ενώ το σταθερό γενικό κόστος εφαρμόζεται επίσης με κόστος απορρόφησης.
  • Κερδοφορία . Η κερδοφορία κάθε μεμονωμένης πώλησης θα φαίνεται να είναι υψηλότερη με οριακό κόστος, ενώ η κερδοφορία θα φαίνεται να είναι χαμηλότερη με κόστος απορρόφησης.
  • Μέτρηση . Η μέτρηση των κερδών με οριακό κόστος χρησιμοποιεί το περιθώριο συνεισφοράς (που δεν περιλαμβάνει τα εφαρμοσμένα γενικά έξοδα), ενώ το μικτό περιθώριο (το οποίο περιλαμβάνει τα εφαρμοσμένα γενικά έξοδα) χρησιμοποιείται με κόστος απορρόφησης.

Τα γενικά έξοδα χρεώνονται στα έξοδα της περιόδου με οριακό κόστος, ενώ εφαρμόζονται σε προϊόντα με τη μέθοδο κοστολόγησης απορρόφησης (η οποία μπορεί να αναβάλει την αναγνώριση εξόδων σε μεταγενέστερη περίοδο).

Μια επιπλέον διαφορά είναι ότι το κόστος απορρόφησης απαιτείται από τα ισχύοντα λογιστικά πλαίσια για σκοπούς χρηματοοικονομικής πληροφόρησης, έτσι ώστε τα γενικά εργοστασιακά έξοδα να περιλαμβάνονται στο περιουσιακό στοιχείο του αποθέματος. Το οριακό κόστος δεν επιτρέπεται για σκοπούς χρηματοοικονομικής αναφοράς, επομένως η χρήση του περιορίζεται σε εσωτερικές αναφορές διαχείρισης.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found