Η αντιστάθμιση είναι μια τεχνική μείωσης του κινδύνου με την οποία μια οικονομική οντότητα χρησιμοποιεί ένα παράγωγο ή παρόμοιο μέσο για να αντισταθμίσει τις μελλοντικές αλλαγές στην εύλογη αξία ή τις ταμειακές ροές ενός περιουσιακού στοιχείου ή μιας υποχρέωσης. Η τέλεια αντιστάθμιση εξαλείφει τον κίνδυνο μεταγενέστερης μεταβολής των τιμών. Ένα αντισταθμισμένο στοιχείο μπορεί να είναι οποιοδήποτε από τα ακόλουθα μεμονωμένα ή σε μια ομάδα με παρόμοια χαρακτηριστικά κινδύνου:
Πολύ πιθανή συναλλαγή πρόβλεψης
Καθαρή επένδυση σε εκμετάλλευση στο εξωτερικό
Αναγνωρισμένο περιουσιακό στοιχείο
Αναγνωρισμένη ευθύνη
Μη αναγνωρισμένη σταθερή δέσμευση
Η αποτελεσματικότητα αντιστάθμισης είναι το ποσό των μεταβολών στην εύλογη αξία ή τις ταμειακές ροές ενός αντισταθμιζόμενου στοιχείου που αντισταθμίζεται από αλλαγές στην εύλογη αξία ή τις ταμειακές ροές ενός μέσου αντιστάθμισης.
Η λογιστική αντιστάθμισης περιλαμβάνει την αντιστοίχιση ενός παραγώγου μέσου με ένα αντισταθμισμένο στοιχείο και, στη συνέχεια, την αναγνώριση κερδών και ζημιών και από τα δύο στοιχεία την ίδια περίοδο.
